Definicja szkła hartowanego. Co to jest?

Szkło hartowane, również znane jako szkło ESG (z niem. Einscheibensicherheitsglas), przeszło specjalny proces termiczny, zwiększając znacząco swoją odporność na rozbicie. Pod względem wyglądu nie różni się od szkła niehartowanego, ale po zahartowaniu ulega zmianom fizycznym. Ważne jest, aby podkreślić, że szkło hartowane nie powinno być poddawane obróbce po hartowaniu. Wszelkie prace, takie jak cięcie, szlifowanie czy wiercenie otworów, muszą być wykonane przed procesem hartowania.

Szkło hartowane charakteryzuje się wysokimi naprężeniami wewnętrznymi, które sprawiają, że staje się niezwykle wytrzymałe. Jak podaje się, jest od 5 do 7 razy mocniejsze niż tradycyjne szkło niehartowane.

Te właściwości sprawiły, że szkło hartowane przestało pełnić tylko rolę wypełnienia konstrukcji drewnianych czy metalowych, stając się samodzielnym materiałem konstrukcyjnym. Dodatkowo cechą charakterystyczną szkła hartowanego jest jego odporność na nagłe zmiany temperatury, co sprawia, że jest niezbędne w miejscach, gdzie występuje bliskość źródła ciepła.

W przypadku uszkodzenia szkło hartowane rozpada się na wiele małych, nieostrych fragmentów, co sprawia, że nazywane jest szkłem bezpiecznym. Chociaż jest trudne do potłuczenia, czasami, pod wpływem znacznych sił, może do tego dojść. Jednakże, w takiej sytuacji mamy pewność, że nikt nie zostanie poważnie ranny przez ostre odłamki.